Hola!

Long time no write en daarom ben ik hier weer! Na San Juan del Sur stapte ik als enige toerist op de bus richting Granada. Na een blauwe poep van de rit en een droge mond door mijn 'terminal de buses aqui?' geroep kwam ik aan in Granada. De bus stopte middenin een marktstraat. Zoveel drukte en geroep. Als enige toerist moest ik door de markstraat op zoek naar een taxi. Na tien keer mijn hand opsteken, had ik eindelijk een taxi richting de hostel. In de hostel zag ik een jongen die ik eerder had leren kennen in Panama en dus had ik al direct een vriendje. De dag nadien leerde ik twee Belgen kennen. Het is soms eens een verademing om eens je eigen taal te kunnen spreken! Samen zijn we Granada gaan verkennen. Een mooie stad met huisjes in alle kleuren, overal kerken, drukke markstraten,.. én zotte poolparty's. De twee Gentenaars en ik hadden het fantastische idee om in het meer van Nicaragua te gaan zwemmen. Omwille van het weer konden we dit niet doen. Al een geluk dat we dat ook niet hebben gedaan, want nadien kwamen we te weten dat er Bullsharks in het meer zitten haha. Tijdens mijn verblijf in Granada ben ik met twee Nederlanders een uitstapje gaan maken naar Masaya. Aangekomen in Masaya, stonden we midden in een lokale markt. Ik wou zo graag foto's nemen om jullie te laten zien wat een andere wereld dat was, maar spijtig genoeg was dat niet zo veilig. Na de lokale markt zijn we naar een 'bekende' markt geweest waar al de toeristen komen. Je kan het wel al raden dat dat enorm saai was in vergelijking met zo'n lokale markt. Na de markt zijn we de actieve vulkaan gaan bezichtigen. Machtig! Nadien moesten we heel de vulkaan terug naar beneden wandelen. Al een geluk dat we onderweg een lift vonden naar beneden. Nog een geluk was , dat het koppel in de auto twee advocaten waren. En dat ze richting onze hostel gingen! Minpuntje, ze waren allebei wat dronken haha. Na Granada ben ik op het vliegtuig vertrokken richting de Corn Islands. Aangezien het een klein vliegtuigje is, vliegt het ook laag boven de oceaan waardoor je alles zeer goed kon zien. Het water was prachtig, zooo helderblauw! Je zag kleine bootjes, hutjes,.. . Een echt paradijs. Tot zover mijn fantastische ervaring. Eenmaal aangekomen begon ik te flashen van hier tot in Belgie. Ik kon geen geld ophalen. Om geld te besparen , heb ik mijn dagen doorgebracht op het strand. Elke dag at ik brood en water. En op kerstmis trakteerde ik mezelf op .. jaja.. TWEE broden! Haha. Er was wel een lichtpuntje. De eigenares van de hostel was advocaat én vervangrechter op de Corn Islands. De laatste dag dat ik daar verbleef, heb ik haar paar vragen gesteld over het rechtssysteem. Nadien ben ik even gaan kijken naar de supreme court van de Corn Islands. De supreme court of the Corn Islands klink chic, maar stel je er niet veel van voor! Een héél klein gebouwtje met daarvoor een scheef hangend bordje met de woorden 'Supreme Court'. Na de Corn Islands vloog ik terug richting Managua, de hoofdstad van Nicaragua. In San Juan del Sur had ik iemand leren kennen die mij ook zou ophalen op de vlieghaven, Cesar genaamd. Vanuit daar gingen we richting zijn familie aangezien ik laat aankwam. Op de weg naar daar, zag ik de eerste keer de echte corruptie van de politie. We zaten in een OVERvol busje dat werd tegengehouden door de politie. De buschauffeur betaald gewoon een som geld aan de agent en de agent stapt gewoon droog verder. Het kon hem gewoon niets schelen. Nadien zijn we ergens iets gaan eten in een lokaal tentje. Het was lokaal eten van El Salvador en dat was zoo slecht. Ik wil echt niet weten wat ze erin hadden gestoken.

De zus van Cesar is een gerechtsdeurwaarder in Managua en haar man een architect die alsook werkt in Duitsland. De zus van Cesar vertelde mij dat ze vaak naar mensen moet gaan om hun huis af te nemen. Natuurlijk gaat dat in zo'n land niet makkelijk en is dus het gevolg dat ze gewoon niet betalen en er uiteindelijk geen gevolgen zijn. Na Managua ben ik terug richting San Juan del Sur vertrokken om wat meer te surfen en om een zot nieuwjaarsparty te houden. Binnenkort vertrek ik naar het Noorden van Nicaragua met Cesar. Hij kan mij het echte Nicaragua laten zien en daarvoor ben ik tenslotte hier.

Dankzij mijn OVERsociaal vermogen , heb ik ook al een jongen gevonden die met mij naar Honduras gaat reizen! Spanneeeeeeeeeeeeend!

Till we meet again!