Hola!

Een week geleden ben ik vertrokken naar Belize. Ik heb er niet zo lang gezeten omdat mijn junglelife (zoals Margaux het verwoordt) bijna gedaan is en ik nog zoooveeel wil zien! Vooraleer ik vertrok, heb ik enorm veel Mexicaanse pesos afgehaald omdat ik ze wou wisselen aan de grens én omdat ik altijd problemen heb met geld dacht ik 'deze keer gaan ze mij hier niet liggen hebben zeneeeee'. En ze hadden mij weer liggen, godverdoeme! Om 4uur 'snachts staken we de grens over en dus was er niemand te bespeuren om mijn geld om te wisselen. Eenmaal aangekomen in Belize City had ik het gevoel dat ik daar niet wou blijven. Het was 6 uur 'smorgens en alles was dicht dus het slimste om te doen was om iemand te volgen. Ik was toen even aan het reizen met een jongen uit Londen. HIj vertrok die ochtend richting San Ignacio. Ik had geen flauw idee waar dat ergens was, maar het was beter niet alleen te zijn. Een dag heb ik gespendeerd in San Ignacio en dan ben ik richting de andere kant vertrokken. Eindelijk kon ik nog eens in een 'chickenbus' zitten. Het was een lange, maar aangename reis. Alle raampjes stonden open waardoor je na een tijd zoiets hebt van 'aaah mijn haar'. Neenee grapje.Als enige blanke zat ik in zo'n chickenbus en ik waande mij even in Afrika haha. Een super mooi landschap, de wind, overal zwarten,.. ik voelde mij één met hen! En zo heb ik altijd gereisd in Belize!

Na San Ignacio, ben ik aangekomen in Dangriga. Het Garifuna dorp van Belize. Ik voelde mij daar niet zo super veilig dus ben ik de volgende dag naar Hopkins gereden. Hopkins heeft een lelijk strand, maar het dorp en de mensen zijn fantastisch! Ik heb daar ook lekker lokaal eten gegeten! De dag nadien.. was wat anders. Ik dacht dat de eigenaar van de hostel mij vertelde dat er een 2pm bus rechtstreeks naar Placencia ging. Placencia ligt in het zuiden van Belize. Het was bijna 2pm en plots hoorde ik van een meisje dat er geen rechtstreekse bussen waren. Ik moest vanuit Hopkins de bus nemen naar de snelweg en volgens haar is de beste mogelijkheid om te liften. Ik heb echt al mijn moed bijeen moeten rapen om dat te doen. Ik had zoveel schrik voor ik vertrok,maar eenmaal op de snelweg was er een klik en daar begon ik te zwaaien met mijn arm. Al snel stopte er een auto. Ik had geluk. Een Amerikaans-Beliziaans koppel nam mij helemaal mee naar Placencia.

Placencia is een beetje hetzelfde als Hopkins, maar meer toeristisch en een mooier strand. De dag nadien nam ik om 10 uur smorgens een boot naar een andere plek in Belize om van daaruit een bus te nemen naar Punta Gorda. Daar stak ik de grens over via een boot. Ik dacht dat dat een megaboot ging zijn, maar het was een klein speedbootje haha.
Momenteel zit ik in Guatemala City en deze week ga ik nog enkele plaatsen bezoeken om dan naar El Salvador te vertrekken!

Hasta luego muchahos!!

Besos